Πρέπει να ομολογήσω πως εδώ και σχεδόν δύο χρόνια δεν έχω αγοράσει παραδοσιακό βιβλίο. Από τότε που απέκτησα το iPad διαβάζω αποκλειστικά ηλεκτρονικά βιβλία. Επειδή, μάλιστα, δεν οδηγώ και χρησιμοποιώ τα μέσα μαζικής μεταφοράς (κυρίως μετρό), το iPad αποδείχθηκε πιο εύχρηστο και πιο βολικό για ανάγνωση στο όρθιο. Επίσης, το έχω πάντα ανοικτό και στο γραφείο και ρίχνω καμιά κλεφτή ματιά στα διαλείμματα της δουλειάς. Το μεγαλύτερο πλεονέκτημα που βρίσκω στο iPad, ως άνθρωπος που τσαλαβουτάω σε δύο – τρία βιβλία ταυτόχρονα, είναι το γεγονός ότι δε χρειάζεται να κουβαλάω ολόκληρη βιβλιοθήκη στο μετρό ή στο γραφείο. Ξεκινάω το πρωί και διαβάζω στο δρόμο προς τη δουλειά κάτι περισσότερο “επαγγελματικό”. Το βράδυ που επιστρέφω συνεχίζω με ένα πιο “ελαφρύ”. Μεταξύ μας, δύσκολα πιστεύω πως θα επιστρέψω στα παραδοσιακά βιβλία. Γι’ αυτό και προβληματίζομαι με την απουσία ελληνικών τίτλων και τις μηδαμινές επενδύσεις των δικών μας εκδοτών στο συγκεκριμένο τομέα. Εδώ και σχεδόν δύο χρόνια διαβάζω αγγλικούς τίτλους επειδή δε μπορώ να βρω (αρκετούς) τίτλους στα ελληνικά. Ευτυχώς, η δυνατότητα μετάφρασης που προσφέρει το πρόγραμμα ανάγνωσης του iPad (Kindle ή το iBook) βοηθάει, μάλιστα, ανθρώπους σαν εμένα με σχετικά περιορισμένη γνώση της αγγλικής. Γιατί προτιμώ το iPad και όχι το Kindle ή κάποιον άλλον “αναγνώστη”; Γιατί με το iPad μπορώ να διαβάζω και comics και κυρίως να “κατεβάζω” πλούσια σε χρώμα interactive βιβλία για την 5χρονη κόρη μου στην οποία παραχώρησα το iPad 1 όταν αγόρασα το 2. Αν η επένδυση σας φαίνεται μεγάλη, υπολογίστε πόσο κοστίζουν (με τα σημερινά περιθώρια κέρδους των βιβλιοπωλείων/εκδοτών/διανομέων) 10 καλά παραδοσιακά βιβλία.
Όσα γράψω θα ακουστούν σαν διαφήμιση, αλλά είναι η απλή απεικόνιση της πραγματικότητας (για μένα). Χρησιμοποιώ το Kindle Keyboard και πιστεύω ότι είναι μια από τις καλύτερες αγορές που έχω κάνει ποτέ. Σίγουρα ξεπερνάει το τελευταίο κινητό μου, μια σειρά σπάνια γραμματόσημα που είχα πάρει απ’ το eBay, τα άπαντα του Dan Brown που κάποτε είχα ξεκοκαλίσει, δύο εισιτήρια για το φετινό ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ, το πρώτο cd player στις αρχές γυμνασίου, ακόμα και τη στολή νίντζα που ονειρευόμουν για εβδομάδες πριν από κάποιες απόκριες στο δημοτικό.
Διαβάζω σχεδόν αποκλειστικά για τη δουλειά: χειρόγραφα προς αξιολόγηση που τα μετατρέπω σε pdf και τα περνάω μέσω υπολογιστή στη συσκευή. Δεν στέκομαι στην υπέροχη οθόνη (που μόνο όποιος την έχει δει από κοντά μπορεί να συλλάβει την έννοια της ηλεκτρονικής ανάγνωσης), αλλά τονίζω το μέγεθος της συσκευής –χωράει στην τσέπη του τζιν και μπορείς να διαβάζεις πρακτικά παντού, από τα ΜΜΜ μέχρι το café Κάρμα και από την ουρά στην τράπεζα μέχρι λίγο πριν σβήσουν τα φώτα το βράδυ. Και μιας και η πλειονότητα όσων διαβάζω είναι στα αγγλικά, δεν πρέπει να ξεχάσω να πω έναν καλό λόγο για το πολύ χρήσιμο ενσωματωμένο λεξικό.
Έναν χρόνο μετά την απόκτηση του Kindle, η συσκευή δεν με έχει βοηθήσει μόνο ως εργαλείο, αλλά με έχει κάνει πιο επιμελή και συστηματικότερο αναγνώστη. Δεν έχω σταματήσει να διαβάζω βιβλία σε χαρτί, αλλά καθαρά για πρακτικούς λόγους όγκου, χρόνου, ευκολίας και οικονομίας, πλέον προτιμώ τη λογοτεχνία μου ηλεκτρονικά.
Δημήτρης Αγοραστός [Twitter:
@JimHellas, site:
dagorastos.net]
Πριν από περίπου έναν χρόνο αγόρασα την πρώτη μου συσκευή ανάγνωσης ψηφιακών βιβλίων. Ήταν ένα Kindle 2ης γενιάς, σετάκι με μια μαύρη δερμάτινη θήκη η οποία εκτός του ότι προστατεύει τη συσκευή από τυχόν γδαρσίματα και σκόνες, έχει ενσωματωμένο ένα φωτάκι για νυχτερινή ανάγνωση.
Τα πλεονεκτήματά της ηλεκτρονικής ανάγνωσης; Πάρα πολλά! Καταρχήν, γλιτώνεις από το βάρος των βιβλίων. Φανταστείτε να έπρεπε να κουβαλάω μαζί μου ένα ή δύο βιβλία της σειράς “Game of Thrones”, μια-δυο βιογραφίες και μερικά δοκίμια (ναι, είμαι από τους περίεργους τύπους που διαβάζουν 3-4 βιβλία ταυτόχρονα). Το βάρος θα ήταν σίγουρα κάπου ανάμεσα στο 1-2 κιλά. Με το Kindle όμως όλα αυτά τα βιβλία πλέον ζυγίζουν λίγα γραμμάρια.
Έπειτα, με εξιτάρει και η ευκολία αγοράς βιβλίων. Μπαίνεις στο κατάστημα της Amazon, αγοράζεις το βιβλίο που θέλεις και σε λιγότερο από ένα λεπτό μπορείς να ξεκινήσεις την ανάγνωση. Εδώ πρέπει να υπογραμμίσω πως στο εξωτερικό, σε αντίθεση με την Ελλάδα, τα ηλεκτρονικά βιβλία είναι αρκετά φθηνότερα σε σχέση με τα κανονικά, με αποτέλεσμα μετά από την ανάγνωση περίπου 10 βιβλίων να έχω κάνει απόσβεση του κόστους αγοράς του Kindle και πλέον έχω αρχίσει να κάνω οικονομία.
Τέλος ένα μεγάλο πλεονέκτημα το οποίο δεν το είχα σκεφτεί εξ’αρχής είναι η ανάγνωση δωρεάν e-books. Πολλοί συγγραφείς (όπως ο φίλος μου Στέφανος Λίβος @stefivos) προσφέρουν δωρεάν την ψηφιακή μορφή των βιβλίων τους. Ενώ πριν από 2-3 χρόνια έπρεπε να διαβάσω κάποιο αρχείο pdf στον υπολογιστή μου, πλέον τα διαβάζω άνετα στη συσκευή μου, λες και είναι κανονικά βιβλία.
Πέραν του Kindle όμως είμαι και κάτοχος μιας Android ταμπλέτας την οποία δεν χρησιμοποιώ για ανάγνωση e-books (με κουράζει το φως της οθόνης), αλλά για ανάγνωση… ηλεκτρονικών comics! Ομολογώ ότι μετά τα εφηβικά μου χρόνια σταμάτησα την ανάγνωση comics, αλλά η ευκολία εύρεσης και ανάγνωσης με την ταμπλέτα αναζωπύρωσε το ενδιαφέρον μου.
Κλείνοντας, νομίζω πως πρέπει να τονίσω πως σε καμία περίπτωση δεν θεωρώ ότι τα κανονικά βιβλία πλέον είναι άχρηστα! Απλά τα ηλεκτρονικά βιβλία είναι πιο εύχρηστα σε κάποιες περιπτώσεις και συγκεκριμένα για “γράμμικά” βιβλία όπου δεν χρειάζεται πολύ ξεφύλλισμα μπρος-πίσω (π.χ. Μυθιστορήματα, δοκίμια), ενώ τα κανονικά βιβλία είναι αναντικατάστατα σε άλλες περιπτώσεις όπου ο αναγνώστης πρέπει να κάνει συνεχώς αναζητήσεις (π.χ. εγχειρίδια, επιστημονικά συγγράμματα). Επομένως δεν βλέπω τα ηλεκτρονικά βιβλία ως απειλή για τα κανονικά βιβλία, αλλά ως χρήσιμο συμπλήρωμα.
***
Γιάννης Μπαμπούλιας [Twitter: YannisBab, blog: urban diaries]
Θα ήθελα να ξεκινήσω με την υπόσχεση σε όλους όσους πιστεύουν ότι είναι αδύνατον να διαβάσεις απο αυτόφωτη οθόνη, ότι απλά χρειάζεται μια εβδομάδα προσαρμογής. Μην αφήσετε αυτό να σας κρατάει πίσω. Ήμουν κι εγώ κάποτε σαν κι εσάς. Οι τρείς βιβλιοθήκες που κρατάνε τα βιβλία μου, διάσπαρτες πια γιατί η μετακίνηση τους είναι αδύνατη, θα σας το επιβεβαίωναν. Ωστόσο, θέλω να απομακρύνω λίγο την κουβέντα απο το βιβλίο αποκλειστικά, άλλωστε πιστεύω ότι επιχειρηματολογήσουν υπέρ και κατά, πολλοί απο τους φιλικά προσκείμενους του μπλόγκ. Ως αναγνώστης έχω κόλλημα και με δύο άλλα “ιερά θηρία” του εντύπου, τα περιοδικά και τα κόμιξ.
Ξεκινώντας απο τα κόμιξ, θέλω να πω το εξής: Τα κόμιξ είναι φτιαγμένα για να τα διαβάζεις στην οθόνη του iPad, απλά μέχρι πριν απο λίγα χρόνια, δεν το ξέραμε. Τα υπέροχα χρώματα των καρέ, η λεπτομέρεια του σκίτσου και η γενικότερη φωτεινότητα, είναι τόσο ανώτερη του χαρτιού που το λέω και περιμένω το τρόλινγκ χωρίς φόβο. Συν του ότι βρίσκω πράγματα που στην Ελλάδα δεν κυκλοφορούν ούτε για αστείο, όπως το prequel του Blade Runner που κυκλοφόρησε πέρυσι απο την BOOM! με τίτλο Ashes to Ashes. Και φυσικά κανένας λόγος για τα digital only (π.χ το freakangels του Warren Ellis), αυτά φτιάχτηκαν για την μικρή οθόνη. Πλέον διαβάζω κόμιξ αποκλειστικά εκεί, και δύσκολα θα επιστρέψω ποτέ στο χαρτί.
Στα περιοδικά τώρα. Το Wired, το περιοδικό τεχνολογίας που διαβάζω μανιωδώς, κάνει πάνω απο 8 ευρώ για να το αγοράσεις στην Ελλάδα. Ή 14 ευρώ μια ετήσια συνδρομή στο iPad για μια beefed-up έκδοση με βίντεο, interactive λειτουργίες, καταπληκτικό και φωτεινό design και άπειρο χώρο για τα features άρθρα των 8 και 10 σελίδων. Αν συνδυάσεις τις εξελίξεις στο χώρο του digital publishing περιοδικών, με πρόσφατες εφαρμογές όπως το Matter, βλέπεις που πάει το πράγμα. Και πρέπει να πάει. Φυσικά και υπάρχουν απαράδεκτες προσπάθειες, όπως το μουσικό περιοδικό Wire που θέλει να σου πουλήσει το pdf του για την ίδια τιμή με το περίπτερο, αλλά οκ, λάθη γίνονται. Ας μην στεκόμαστε σε αυτά.
Σταθερή μου θέση είναι ότι το συγκεκριμένο μηχάνημα, μου τα έβγαλε τα λεφτά του. Είδη ανάγνωσμάτων υπάρχουν πολλά, και το βιβλίο είναι μόνο ένα απο αυτά. Και όσοι εκεί έξω είστε αναγνώστες κόμιξ, περιοδικών και εφημερίδων, πάω στοίχημα ότι συντομότερα απο όσο νομίζετε, θα μεταφέρετε τις συνήθειες σας στην οθόνη ενός Tablet/Reader.
